Mandalay

donderdag 21 mei. In de ochtend vertrek naar de rivier voor een boottocht. Daar bezoeken we eerst de "unfinished pagoda". Droevig verhaal van een nieuwe koning die de grootste pagode wilde laten bouwen met daarvoor de grootste leeuwen van Myanmar. Helaas, hij overleed te vroeg en het lot wilde ook nog dat bij een aardbeving de pagode deels instortte en van de leeuwen alleen nog een stuk van de achterkant overeind staat. Een stukje verder hangt ook nog de grootste bel van Azië. De grootste zou in Rusland hangen, maar die is echter gescheurd zodat dit de grootste bel is die te luiden valt. Inderdaad, het is een gigantisch ding. Daarna nemen we weer afscheid van de lokale middenstanders die je graag aan allerlei onnodige dingen helpen en het geen enkele moeite vinden om je elke vijf seconden te vragen of je die waaier echt niet dringend nodig hebt of die zeer kitscherige armband. Deflatie is hier ongekend: een waaier daalde in prijs van $ 5 naar $ 1 en dat in een kwartier tijd. Helaas, ik kon me niet vinden in de materialen en heb de kooplui niet gesubsidieerd. De boot brengt ons terug naar de bus en die brengt ons naar de Mahamuni pagode. Hier is een zittende pagode waar inmiddels zo'n 15 cm bladgoud opgeplakt is. Erg afkleden doet het niet, Boeddha lijkt wat kilootjes te zijn aangekomen, 12 ton en voor zover te zien dan, ook hier is het vrouwen niet toegestaan in de buurt te komen. Zij moeten op afstand toekijken. Gelukkig is er een soort van live-stream zodat op diverse plaatsen op schermen te zien is hoe de heren hun velletjes goud plakken. Dan vertrekken we naar een atelier waar deze velletjes worden gemaakt. Proces is simpel: klompje goud, plat maken, velletjes op elkaar en er met een hamer half uur op slaan, dunnere velletjes in stukjes knippen en weer half uur meppen, dunnere velletjes weer in kleinere stukjes knippen en dan 5 uur met de hamer er op slaan. Tenslotte komen er vliesdunne velletjes uit. De mannen mogen hiervde hamer hanteren, inpakken doen de vrouwen. Een secuur werk, de velletjes plakken zo aan je vingers en ik kreeg niet de indruk dat je carriere daar erg veel profijt van zou hebben. Na het atelier gaan we lunchen, waarbij de rijst is versierd met een klein velletje goud, om op te eten dus. Ik voel me daarna meteen enkele euro's meer waard. Na de lunch vertrek naar Shwenandaw Monastry, vroeger een soort van pied-à-terre van de koning, maar nadat hij in het bed daar was overleden deed zijn zoom het over aan de monniken. Het gebouw is geheel van teakhout en versierd met prachtig houtsnijwerk. Ook bijzonder is het feit dat het gebouw in de oorlog is gespaard, hierdoor is al binnen al het goud nog zichtbaar. Tenslotte gaan we naar de Kuthodaw Pagode, hier staan op enkele honderden stenen tabletten de geschriften van Boeddha. Als je al deze tabletten zou opstapelen heb het grootste boek van de wereld. Na ook hier weer enige tijd te hebben rond gelopen, brengt de bus ons weer naar het hotel. 

Morgen al weer laatste dag en voor de liefhebbers: er staan al enkele foto's en video's op de site voor een zeer kleine impressie van dit prachtige land.