Rondreis Mexico, schatten van de Maya’s 4

Zaterdag 13 november

We nemen afscheid van Guatemala en dus ook van onze buschauffeur Tino. Eerst nog een paar uur rijden naar de grens. Daar aangekomen staat de Mexicaanse chauffeur Manuel al te wachten. Guatemala uit is snel gebeurt, dan met de koffers over een paadje wat helemaal door hekwerk is omgeven, geeft een gevoel van een strafkamp betreden. De grens van Mexico is eerst weer een gezondheidscheck, vervolgens in de volgende rij gaan staan met je paspoort. Heb je die stempels dan weer door een soort van met tralies afgezet pad en dan is het koffers op een rij zetten. Een hond snuffelt met duidelijke tegenzin aan de koffers en dan moeten die ook nog door de scan. En dan eindelijk kunnen we de Mexicaanse bus in en kunnen we op weg naar Palenque. We slapen in hetzelfde hotel als eerst dus dat is makkelijk en ‘s avonds hebben we gereserveerd in een “jungle” restaurant.

Zondag 14 november

We vertrekken weer om een flinke busreis te maken naar Bacalar. Eigenlijk hadden we vanuit Guatemala door Belize gereden, maar door de COVID maatregelen is da grens voor buitenlanders gesloten, dus een omweg via Palenque. We zien onderweg het landschap veranderen, het wordt steeds minder glooiend. In Bacalar aangekomen regent het en dat zal de hele avond niet veranderen. Het is ook het minste hotel van de hele reis, echt heel basic. Maar het is er wel schoon, eigenlijk ook het enigste wat er van te vinden is. Ook van onze Mexicaanse chauffeur nemen we afscheid, morgen brengt een andere chauffeur ons naar de laatste bestemming.

Maandag 15 november

Op tijd staan we klaar met de koffers, iedereen heeft weinig moeite het hotel te verlaten. Dan arriveert de bus om ons naar Playa del Carmen te brengen. Dit blijkt een gigantische bus te zijn, hadden we al stoelen over, nu kan bijna iedereen een dubbele rij stoelen gebruiken. Soms hebben de Covid maatregelen ook zijn voordelen. Ontbijt doen we onderweg waar een koffie wordt geserveerd, de kwalificatie slootwater is hier eigenlijk nog teveel van het goede. Maar we moeten door en rond half twee arriveren we in Playa del Carmen. Een regelrechte cultuurschok na alles rust en cultuur in de voorgaande dagen: hotels, baretjes shoppingmalls, het is er allemaal. En op Amerikaanse leest, dus groot, groter, grootst, ook het Hilton heeft hier een royale plek gevonden. De kamers zijn nog niet gereed dus slenteren we naar het strand, ook een desillusie, een smal reepje om te lopen, verder is alles gereserveerd voor hotelgasten. We drinken wat en na wat gedoe over kamers is het even bijkomen, de koffer op nieuw inpakken voor de terugreis en nog een laatste diner. Dinsdag is het uitzitten; wel op tijd van de kamer, maar we worden pas om half 7 opgehaald om naar het vliegveld te gaan.