Mexico, schatten van de Maya’s

Dinsdag 26 oktober

vandaag vertrek voor reis naar Mexico, beetje spannend daar gebied nog steeds oranje is op de Corona map. Maar organisatie gaf aan dat het veilig kon, dus lekker om weer op reis te kunnen. Na tussenstop Madrid arriveren we begin van de avond in Cancun waar het 7 uur later is. Paar uur later zijn we in het hotel waar we ook maar dineren en redelijk gesloopt bed in kruipen. 
 

Woensdag 27 oktober

vroeg opstaan, lijkt wel werk 😋, ontbijten en bus in. Vandaag eerste kennismaking met de resten van de Maya’s. Ontbijt was hele belevenis, het woord haast staat hier beslist niet in woordenboek en bestellingen gaan ook nog eens door elkaar. Maar goed, half uur later dan gepland rijden we dan toch. Begin van de middag komen we aan bij het complex van Chichen Itza, daar is de tot heden grootste tempel, te bewonderen. Vanwege de Corona maatregelen kun je niet overal meer komen, maar de tempel is een imposant gezicht. Nu was het ruim 30 graden, dus heel vervelend was het niet dat je niet alle trappen op kon. Maar ook wordt toegang tegenwoordig beperkt omdat er mensen zijn die de onbedwingbare aandrang hebben om op de muren van alles te moeten tekenen. En hoewel dat in de Maya tijd werd gewaardeerd, nu vindt men dat een minder geslaagd idee. 
Een gids spuide zijn kennis over de Maya’s over ons uit en je krijgt respect over de wijze van bouwen en de kennis die deze bevolking had. Na de rondleiding weer de bus in en naar hotel in Mérida en na diner ploft een ieder moe zijn bed in.

Donderdag 28 oktober

Weer vroeg op en ook hier is de bediening bij het ontbijt niet vooruit te branden, je zou er stress van krijgen, maar het is nu eenmaal vakantie. Wederom met half uur vertraging zitten koffers weer in de bus en trekken we weer verder. Na een paar uur arriveren we bij Uxmal, in die tijd een van de grotere Mayasteden. De gids laat ons veel zien en veel lopen en is zelf een afstammeling van de Maya’s. We klimmen en klauteren dat het een lieve lust is en na ruim 2 uur worden we beloond met de airco van de bus. De rest van de dag is gevuld met het vervolg van de reis naar ons hotel in Campeche. En na het diner is het weer snel stil. 
 

Vrijdag 29 oktober

vandaag lange reisdag naar Palenque. Het gebruikelijke ritueel herhaalt zich, dus geen haast bij de bediening en bestellingen door elkaar en degene die er het eerst waren krijgen ontbijt veelal als laatste. Maar we zitten redelijk op tijd in de bus en om de dag wat te breken stoppen we eerst bij klein vissershaventje onderweg en kunnen we ook even wat zwemmen in de Golf van Mexico. Dat genoegen laat ik overigens graag aan me voorbij gaan. Maar na een dik uur is de pret over en rijden we door. Onderweg nog een stop voor de lunch en halverwege de middag zijn we in Palenque. Hotel ligt net buiten het stadje, maar vlakbij een weg met veel restaurants. Na het diner nog wat drinken en dan is ook deze dag weer voorbij. 
 

Zaterdag 30 oktober 

vandaag bezoeken we de Maya ruïnes bij Palenque, niet zo ver van hotel. Veel oude tempels zijn nog overgroeid met jungle. Een ruïne opgraven betekent ook deze onderhouden dus veel laat men zitten onder de grond. Ook hier weer maatregelen vanwege de Covid, maar de gids neemt ruim de tijd en doordat het complex nu eigenlijk nog in de jungle ligt krijgt het een bijzondere sfeer. In de middag zijn we weer terug in het hotel en hebben we rest van de dag vrij (!). In de avond weer een lekker diner gehad en na een afzakkertje vertrekt een ieder weer naar zijn of haar kamer. 
 

Zondag 31 oktober 

weer een reisdag, we vertrekken op tijd want dit is het eerste restaurant waar alles vlot achter elkaar gaat. We maken een eerste stop bij de waterval van Misol Ha. Een waterval zoals in de film, het water stort van een hoogte van 35 meter in een rond meer. Ook leuk dat er wat toekans rondvliegen als we aankomen, maar blijkbaar vinden ze ons niet zo interessant als wij hen, dus verdwijnen ze met het nodige kabaal.  Ook wij gaan weer verder, volgende stop is de waterval van Aqua Azul. Dit is een cascade waterval, het stroomt over meerdere plateaus. De grootste hoogte is zo’n 6 meter, maar al met al komt water met een donderend geraas van meerdere kanten om daarna als een snel stromende rivier verder te gaan. Je kunt een heel eind naar boven wandelen, maar hoe verder je loopt hoe minder spectaculair het zicht is. Als we genoeg gezien hebben gaan we met de bus naar de lunch en daarna naar de eindbestemming San Christóbal de las Casas waar we enkele dagen verblijven om ook de feesten rond dios de la muerte mee te maken. Een feest wat ook al vele eeuwen terug gaat, maar pas laatste jaren ook trekjes van Halloween heeft gekregen. We zitten midden in centrum, dus we krijgen meteen al een optocht mee. En het begint nu pas, feest gaat maandag en dinsdag door.