Golden Rock

Inmiddels weer verder getrokken. Voor de administratie: de eerste pagode bij Yangoon was de Botataung pagode, de grote pagode was de Swedagon pagode. Op maandag vertrek naar Bago, een rit van ca 5 uur. Onderweg stop gemaakt bij Chaukhtatkyi, bij de reclining Buddha, ofwel de liggende, rustende buddha. Een gigantisch groot beeld, met op iedere voetzool 108 tekens die met het boeddhisme samen hangen. Vervolgens weer verder met de bus. In de middag aangekomen in Bago, bij een soort van terminal met open vrachtwagens met bankjes, om de mensen de berg op te brengen naar de Gouden Rots. Iedereen met klachten over het openbaar vervoer moet eigenlijk verplicht dit een keer mee maken. De terminal is een grote hangar met tientallen vrachtwagens met open laadbak. De laadbak staat vol houten bankjes, precies ver genoeg uit elkaar dat iemand van 1.80 meter helemaal opgevouwen zit en waar nodig worden met een schoenlepel, lees enig licht geweld, zoveel mogelijk mensen op zo'n bankje gepropt. En dan gaat het de berg op, waarbij de chauffeur vooral er aan denkt zo snel mogelijk op de berg te zijn in plaats van aan enig gerief van de passagiers. De enige rustmomenten bestaan uit een aantal stops om mensen gelegenheid te geven iets in de bedelschalen te stoppen die overvloedig worden aangeboden. Helaas, eenmaal opgevouwen gaat zoiets niet lukken. Na een rit over een weg waar de liefhebbers van Alpe d'Huez en Mont Ventoux jaloers op zouden zijn, komen we aan in Kyoukhityo, vlakbij de Golden Rock. 

Deze Golden Rock is een groot rotsblok die op raadselachtige wijze in een soort van evenwicht op de rand van een afgrond ligt. Het is voor mannen het summum van hun religie een klein blaadje goud er op te plakken. Alleen voor mannen, vrouwen mogen de rots niet aanraken, zelfs niet vlakbij komen, zelfs hele kleine meisjes worden met ferme hand terug gestuurd. Gelukkig vergoedt de zonsondergang veel.