Ethiopië 2020

Maandag 6 januari vertrokken vanaf Schiphol om via Wenen naar Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië te vliegen. Aankomst op dinsdagochtend en nadat bagage eindelijk verzameld is, proberen we vervoer naar hotel te regelen want de chauffeur die ons zou brengen was al weg, die dacht dat we vlucht gemist hadden. Enige paniek dus bij reisorganisatie, maar uiteindelijk kwam alles goed. 7 januari wordt wel Kerst gevierd, er was niet veel open dus, maar het Nationaal Museum was wel open. Interessant, want hier lagen de resten van Lucy, oudste mensachtige, namelijk ca 3,2 miljoen jaar oud. Helaas was ze niet compleet meer al denk ik dat Lucy er zelf niet zo mee zal zitten. De eerste kennismaking met Ethiopisch eten was ook bij Lucy, originele naam voor het restaurant naast het museum. Sterk staaltje marketing. Daarna konden we heel kort opfrissen, was er briefing over de reis, nog een buffet en kon ik eindelijk bed opzoeken. Helaas was er vroeg reveille, 7 uur vertrek. Eerst neer Tiya waar resten van stenen pilaren zijn met diverse tekens waarvan diverse nog niet ontcijferd zijn. Vandaar langs Devil’s Lake, dit meer ligt in een diepe kloof en het zou niet lukken zover een steen te kunnen gooien in het meer (dat moet werk van duivel zijn). Ook de eerste Ethiopische koffie kunnen proeven, straf bakkie, en aan eind van de dag arriveren we in Arba Munch. De volgende ochtend krijg ik rekening van weinig slaap en verandering van klimaat, gelukkig redt de Imodium me door de dag heen. We rijden de berg Gughe op naar de Dorzi stam. We krijgen uitleg over de leefgewoonten en een rondleiding. Ook muziek en dans hoort bij dit alles, het zal de top 40 waarschijnlijk niet halen. Het verwesterd snel maar een aantal families woont nog in originele hutten, nieuwbouw is 12 meter hoog met de vorm van een bijenkorf. In de loop der jaren zorgen termieten dat de hoogte afneemt. Ook wordt er gezellig met het vee samen gewoond, blijkbaar vinden de geiten dat geen punt. Begin van de middag dalen we weer van de berg af voor de lunch waarna we doorrijden naar het Chamo meer. Daar krijgen we een boottocht geserveerd om te zien of er krokodillen aan het zonnebaden zijn, hetgeen het geval blijkt te zijn. We zien er enkele en er zwemt er zelfs ene voorbij. Na enkele visarenden en kariboes worden we nog verrast door een nieuwsgierig nijlpaard, een leuke bonus. We varen terug en mogen de rest van de middag vrij besteden, dus ik kan bijslapen. 
De volgende dag, vrijdag, voel ik me weer redelijk opgeknapt, net op tijd want weer staat een reisdag op het programma. Vandaag ook echt off-the-road, eerst koffiestop, dan lunch en dan komen we bij een stam, de Erbori. Ook hier weer uitleg over de leefgewoonten, na het horen over de huwelijks rituelen besluit ik dat ik liever hier niet bij wil horen, deze zijn soms redelijk gruwelijk en bloederig. Maar na het maken van foto’s vertrekken we ook weer en rijden door naar Turmi over een hobbelig en soms steil pad door droog gevallen rivierbeddingen. Net na zonsondergang en na wel 3 lekke banden arriveren we in onze lodge 

Vandaag is het zaterdag en we kunnen uitslapen. Uiteraard nu tijdig wakker, maar niet hoeven haasten is ook fijn. We rijden naar de markt en die is op zaterdag extra druk want dan is er ook veemarkt. Van heinde en ver komen mensen van 3 stammen waar kopen en vooral verkopen. Ik sla veemarkt over, ik hoef niet te zien hoe de bevolking hun vee behandeld. Wel worden we verrast door een geit die op het dak van de auto ligt vastgebonden, de chauffeurs hebben zich een feestmaal toebedacht. Ik probeer er niet teveel over na te denken en ik stort me maar op een vegetarische maaltijd deze keer. ‘S middags gaan we nog naar een Hamar stam en tegen zonsondergang zijn we weer terug. En zo sluiten we de eerste deel van de reis af. Vanavond maar eens op tijd slapen, morgen gaat het weer door en je weet maar nooit of er weer internet is.